کارشناسان املاک چهارخانه با نزدیک شدن به پایان دولت روحانی با بررسی آمارهای منتشر شده به وضعیت بازار مسکن در کل مناطق 22 گانه و منطقه 5 شهر تهران در طول تصدی این دولت نگاهی گذرا انداخته و تأثیر تصمیمات دولت روحانی را بر این بازار را بویژه پس از التهابات و رشد قیمت آپارتمان از سال 90 تا بهار 92 مصادف با اواخر ریاست جمهوری دکتر محمود احمدی نژاد مورد بررسی قرار میدهد.
در انتهای کار دولتهای نهم و دهم و شروع به کار دولت تدبیر و امید با توجه به تورم افسار گسیخته حاصل از سیاستهای انبساطی و واریز دلارهای نفتی حاصل از افزایش بیسابقه قیمت نفت خام و نقدینگی بی حساب و کتاب تزریق شده از طریق مسکن مهر نیاز بود برنامههای اقتصادی تنظیم شود بگونهای که ضمن مهار تورم کشور را از رکود نیز خارج کند. آیا دولت فعلی در این راه موفق بود؟ آیا توانست گشایشی در حل مشکل همیشگی مسکن ایرانیان ایجاد کند؟
1- مذاکرات بر سر مسئله هستهای و رفع تحریمها
کش و قوس توافق با قدرتهای بین المللی به مدت دو سال مداوم انتظار شکسته شدن قیمتها در بین عموم ایجاد کرد اما این توقع جز رکود و کاهش تقاضا اتفاق دیگری را رقم نزد که این مورد با ملاحظه نمودارهای 1 تا 4 کاملاً مشهود است.
2- افزایش نرخ سود بانکی
افزایش نرخ سود بانکی سبب خارج شدن بخش زیادی از نقدینگی از بازارهای سرمایه بویژه مسکن به عنوان بزرگترین بازار گشت که به مدت 4 سال تعداد معاملات را حول و حوش میانگین بلند مدت در نوسان نگاه داشته و همواره مانع حتی رونق اندک بازار مسکن شد. ( نمودارهای 1 و 2)