بروز چالش‌های متعدد زیست‌محیطی و کاهش ذخایر جهانی نفت طی سالیان اخیر، ضرورت جایگزینی خودرو های احتراقی در اقصی نقاط جهان را بیش از پیش نمایان ساخته است. تلاش شرکت‌های مختلف در جهت طراحی و تولید انبوه خودرو های الکتریکی را در همین راستا می‌توان تفسیر کرد. در همین رابطه، در ادامه به معرفی خودروهای هیبریدی، پلاگین هیبریدی و برقی و تفاوت‌های موجود میان آن‌ها خواهیم پرداخت.

1) خودروی هیبریدی

به طور کلی، موتور الکتریکی در خودرو های هیبریدی نقش مکمل موتور احتراقی را بر عهده دارد. در همین رابطه، امکان شارژ باتری این خودروها در منزل و یا ایستگاه‌های مخصوص وجود نداشته و فرایند شارژ از طریق تبدیل سرعت به انرژی در هنگام ترمز یا کاهش سرعت انجام می‌گیرد. در اینجا، لازم به ذکر است که خودروهای هیبریدی در صورت اتمام بنزین و با اتکا به پیشران الکتریکی خود، تنها قادر به پیمودن چند ده کیلومتر هستند.

تویوتا نخستین شرکتی بود که در سال 1997 اقدام به تولید انبوه خودروی هیبریدی خود تحت عنوان تویوتا پریوس کرد. در حال حاضر، این خودرو در 44 کشور جهان عرضه می‌شود. تویوتا پریوس با مجموع فروش 3.5 میلیون دستگاه، لقب پرفروش‌ترین خودروی هیبریدی جهان تا امروز را به خود اختصاص داده است.

2) خودروی پلاگین هیبریدی (PHEV)

پلاگین هیبریدی را می‌توان به عنوان خودروی گذار از مرحله هیبریدی به برقی در نظر گرفت. این خودروها به واسطه بهره‌مندی از باتری قدرتمندتر، قادر به پیمودن مسافت بیشتری در حالت تمام برقی (در مقایسه با خودروهای هیبریدی) هستند. امکان شارژ باتری در منزل و یا ایستگاه‌های مخصوص را می‌توان مهمترین مزیت خودروهای PHEV نسبت به اتومبیل‌های هیبریدی دانست.

3) خودروی برقی

خودروهای برقی فاقد پیشران احتراقی و تنها متکی به موتور الکتریکی خود هستند. آلایندگی صفر و امکان شارژ باتری در منزل و یا ایستگاه‌های مخصوص، نوید روزهای به مراتب روشن‌تری را برای این نوع از خودروها می‌دهد. بر اساس اطلاعات موجود، خودروهای تسلا 3، BAIC – EU series و نیسان لیف به ترتیب در رده‌های اول تا سوم پرفروش‌ترین خودروهای برقی جهان در سال 2019 قرار دارند.

گزینه مناسب برای ایران

بسیاری از کارشناسان با توجه به عدم وجود زیرساخت مناسب (مانند ایستگاه‌های مخصوص شارژ باتری و ...) و همچنین قیمت پایین سوخت‌های فسیلی در ایران، از اتومبیل‌های هیبریدی به عنوان بهترین گزینه کشور برای کاهش سطح آلودگی هوا و ورود به نسل جدید خودروها نام می‌برند. علاوه بر این، برخی از متخصصان حوزه حمل و نقل، جاده‌های ایران را فاقد کیفیت لازم برای میزبانی از خودروهای تمام برقی می‌دانند.