بدهي 50 هزار ميلياردتوماني با تهران چه مي‌کند

بدهي 50 هزار ميلياردتوماني با تهران چه مي‌کند

افشاني مي‌گويد تهران را بدهکار تحويل گرفته است. (1397/06/07 )

يک سال از شروع دوره مديريت شهري جديد تهران با 52 هزار ميليارد تومان بدهي مي‌گذرد. يک سال گذشته اما بدهي تغييري نکرده و تهران هنوز 50 هزار ميليارد تومان بدهي دارد؛ بدهي‌ای که بيش از نيمي از آن مربوط به بانک‌ها و به‌ویژه بانک شهر است. بانک شهري که اسپانسر و سهامدار پروژه‌هاي شهري است و اين يعني تهران، هم پول ندارد و هم پروژه‌هاي مهمش مثل مترو روي زمين مانده است.


شهردار تهران که شب گذشته براي اولين بار در رسانه ملي حاضر مي‌شد؛ ضمن توضيحاتي درباره شهر و شهرداري تهران تأکيد کرد: «شهرداري تهران را با ۵۰ هزار ميليارد تومان بدهي تحويل گرفته‌ام و بدهي‌ها را به مرور پرداخت خواهيم کرد». شهردار تهران روز گذشته همراه با معاون ترافيک خود و البته محسن هاشمي، رئيس شوراي شهر تهران که روزي مديرعامل متروی تهران بوده است، از پروژه متوقف‌مانده خط 6 متروی تهران بازديد کرد؛ پروژه‌اي که همانند خط 7 مترو به دليل بدهي پيمانکاران به بانک شهر متوقف مانده است. بانک شهري که خودش اين روزها اوضاع و احوال خوبي ندارد. در جريان ارائه گزارش و بازديد از خط 6 محسن هاشمي به گزارش پيمانکار ايراد گرفت و دلايل و توضيحات آنها براي توقف کار را «گروکشي» خواند. پيش‌تر مجيد فراهاني، عضو شوراي شهر تهران، هم به «شرق» گفته بود که «از دو ماه گذشته بانک شهر ضمن قطع‌کردن حمايت‌هاي مالي خود از پروژه‌ها مشکلاتي را هم براي پروژه‌ها به‌ويژه خط 6 و 7 به وجود آورده است. مهم‌تر اينکه با ضبط ضمانت‌نامه‌هاي پيمانکاران فعال در خط 6 و 7 و بستن حساب‌ها عملا باعث تعطيلي پيشرفت کار شده و امروز پيمانکاران خط 6 و 7 به‌اين‌دليل امکان فعاليت ندارند».


تهران در سال‌هاي گذشته پروژه‌هايي بزرگ‌مقياس را به خود ديده و همواره در هر گوشه‌اش کارگاهي عملياتي فعال بوده است. شهري که به‌ویژه مناطق شمالي‌اش کوچه به کوچه عادت به تاورکرين‌ها و اسکلت‌هاي فلزي دارد و حالا که مدتي است اين فضا آرام و به عبارتي متوقف مانده، شرايط برايش عادي به نظر نمي‌رسد. بسياري از آن زياده‌خواهي‌ها و قدم‌هاي بزرگ که با پول فروش شهر و آينده آن کليد خورده شد، حالا متوقف و روي دست پايتخت مانده‌اند. واقعيت اين است که شهرداري تهران در شرايطي که نمي‌تواند پروژه‌هاي قبلي و حياتي شهر را تکميل کند و در وضعيت «بخور و نمير» به سر مي‌برد، تلاش مي‌کند تا با مذاکره و استمهال و انواع تهاتر تهران و شهرداري را با اين دامنه عريض و طويل تنها سرپا نگه دارد. پيش‌تر ايرج معزي، معاون فني و عمران شهرداري تهران، با اشاره به قطره‌چکاني تزريق‌شدن بودجه عمراني آن هم براي تکميل پروژه‌هاي اولويت‌دار، گفته بود: «طول پروژه‌هاي بزرگراهي در حال اجرا حدود 51 کيلومتر است که با تکميل اين پروژه‌ها، طول بزرگراه‌ها و معابر شرياني به بيش از 630 کيلومتر افزايش مي‌يابد». علاوه بر اينها حدود 35 تقاطع و پل در حال انجام با رعايت اولويت هستند.


بر‌اساس‌این پروژه‌هايي مثل دور‌برگردان بزرگراه امام ‌رضا (ع)، دور‌برگردان جنوب به جنوب يادگار امام (ره)، احداث تقاطع غير‌هم‌سطح شهر آفتاب با آزادراه تهران – قم، تقاطع ثامن در بزرگراه دولت‌آباد در حال اجرا هستند و پروژ‌ه‌هايي مثل پارکينگ طبقاتي نيايش، پايانه جديد شرق، احداث بزرگراه دولت‌آباد و احداث امتداد شمالي بزرگراه صياد‌شيرازي معطل تأمين اعتبار هستند. ضمن اينکه پروژه‌هايي مثل احداث ادامه يادگار امام (ره) از خيابان شهيدان تا ميدان فتح و بخشي از بزرگراه ارتش مدت‌هاست بلاتکليف است.


چندي قبل خبر بسته‌شدن حساب‌هاي مالي شهرداري تهران در پي شکايت تأمين اجتماعي در رسانه‌ها آمد. خبر درست بود و در ميانه رفتن معاون مالي و اقتصادي شهرداري تهران و تلنبارشدن بدهي‌هاي پيمانکاران خدمات شهري، حساب‌ها مسدود شده بود. آنچه در‌اين‌ميان مهم به نظر مي‌رسد، تدبير شهردار و شهرداري تهران براي اين وضعيت بي‌پولي است. در شروع دوره مديريت جديد شهري اين اميد وجود داشت که با تعيين‌تکليف بدهي‌هاي دولت به شهرداري تهران با تهاتر و استمهالي که از بانک‌ها صورت مي‌گيرد، کمي شرايط مالي تسهيل شود؛ اما رفت‌وآمد نجفي به پاستور نتيجه‌اي نداد و حالا هم گويا تعاملات شهردار وزارت کشوري تهران با دولت هنوز جواب نداده است. محمد‌علي افشاني البته چندي قبل در ديداري که جزئيات آن رسانه‌اي نشد، توافقي با قرارگاه خاتم‌الانبيا، پيمانکار ثابت پروژه‌هاي شهري، براي ادامه کار و تکميل پروژه‌هاي ناتمام خود داشت که البته گفته نشد در ازاي چه بدهي يا طلبي خواهد بود.
از سوی دیگر حمل‌ونقل شهر تهران هم در این اوضاع بی‌پولی شرایط خوبی ندارد. تهران از سال 90 به شکل رسمی اتوبوسی از دولت دریافت نکرده و سهم مربوط به خرید اتوبوس هم عاقبت مشخصی که همه روی آن اتفاق‌نظر داشته باشند نداشته است. آخرین اتوبوس‌های نو و به‌دردبخوری که وارد چرخه اتوبوس‌رانی تهران شده‌اند، همین دوکابین‌های قرمز تندرو هستند که قالیباف برای طرح BRT از سال 87 به مرور از چینی‌ها خرید و همین اتوبوس‌ها حالا در شرایط فرسودگی هستند. در آخرین اعلام‌ها تهران با کمبود حداقل سه‌هزار دستگاه اتوبوس روبه‌روست، درحالی‌که همچنان اتوبوس سهمی چند‌میلیونی در جابه‌جایی مسافر دارد. از آن‌طرف هم وضعیت تاکسی‌ها هر روز بدتر از دیروز می‌شود؛ طرح نوسازی تاکسی‌های فرسوده خیلی خوب پیش می‌رفت، حالا در این اوضاع اقتصادی و دست‌بالاگرفتن‌های جدید خودروسازان به شرایطی تکان‌دهنده رسیده و زندگی و معیشت رانندگان تاکسی درگیر این طرح‌ها شده است و مردم تهران هم درگیر تاکسی‌های فرسوده، ساماندهی‌نشده و نایاب در روزهای بارانی و برفی هستند.  

 

به‌هرروي شهر تهران در يک سال گذشته در منفعلانه‌ترين شکل ممکن هم‌زمان با شرايط اقتصادي و اجتماعي متفاوت و شکننده پيش رفته است. شرایطي اقتصادي که بدون‌شک اولين اثرگذاري‌هاي خود را روي ساخت‌وساز شهري که محل اصلي درآمدهاي شهرداري تهران است، مي‌گذارد و از اين نظر اوضاع شکننده شهرداري تهران را خراب‌تر مي‌کند. محمدعلي افشاني هم که اين روزها در برزخ ماندن و رفتن از شهرداري تهران به دليل تصويب اصلاحيه قانون منع به‌کارگيري بازنشستگان است، پيش‌روي خود راه زيادي براي جبران آن 50 هزار ميليارد بدهي شهرداري ندارد و اگر خيلي تلاشش به نتيجه برسد، مي‌تواند شهرداري را با تعداد چند ده هزار نفر از کارکنانی که هر روز زيادتر مي‌شوند، بگرداند و پروژه‌هاي معطل‌مانده و اولويت‌دار را تمام کند.