همچنین بخشی از این نتیجه گیری بر اساس گزارشی از گلدمنن ساکس است که اعلام کرده بود ما دوره اوج طلا (peak gold ) در سال 2015 پشت سر گذاشته ایم.
اوج طلا معنی شبیه به اوج نفت دارد. اوج طلا زمانیست که تولید جهانی فلز زرد به حداکثر خود می رسد و از آن جا به بعد روند افت به خود می گیرد و سرانجام میزان تولید صفر می شود. برخلاف نقت طلا کالایی مصرفی نیست که استفاده شده و دیگر قابل بازیافت نباشد و به طور معمول یا در گاوصندوق ها ذخیره شده و ًیا به عنوان جواهر دست مردم است.
بعضی از پیش بینی ها میزان طلای کل معادن جهان را 165 هزار تن برا اورد می کنند و برخی دیگر این میزان را 1 میلیون تن اعلام کرده اند ولی بیشتر پیش بینی ها زیر 200 هزار تن است.
به غیر بخش معدن که ممکن است هنوز کشف نشده باشند از میزان طلای تولید شده در جهان نیز به دلیل نبود آمارهای دقیق نمی توان انتظار گزارش دقیق داشت.بیش از 50 درصد از طلای روی زمین در جواهرات استفاده شده که می تواند دست به دست بچرخد بدون اینکه اثری از خود به جا بگذارد .حلقه طلا، گردنبند و محصولاتی از این دست رد وبدل می شوند بدون اینکه جایی ثبت شوند.
همچنین حدود 35 درصد از طلای تولید شده جهان به شکل شمش و ذخایر طلا در گاو صندوق های خصوصی و یا به صورت طلای رزرو در صندوق های رزرو بانک های مرکزی جهان قرارا دارد که در این مورد هم حداقل در ظاهر دارندگان بیشترین ذخایر طلای جهان با اوردن دلایل امنیتی از اعلام ارقم دقیق ذخایر خود شانه خالی می کنند.
امریکا،چین ، روسیه که خود از بزرگترین تولید کنندگان طلا نیز هست،فرانسه و المان از بزرگترین دارندگان ذخایر طلای جهان هستند و هر کدام درای حاشیه های در مورد میزان ذخایر طلای واقعی با میزان اعلامی هستند.در این بین طرفداران نظریه های توطئه اعتقاد دارند که حتی فورت ناکس ،پادگانی نظامی که به شکل سمبولیک صندوق ذخیره طلای امریکا نیز هست در واقع خالی است و دولتمردان به دروغ وانمود می کنند که پر از طلا است. و البته بدون دیدن این طلا ها ما فقط می توانیم به آمار و عددهای اعلامی اعتماد کنیم.
چند سال پیش مستندی ساخته شد به نام دنیای اسرارا آمیز طلا که در این مستند به تلاشهای فرانسه برای مخفی کردن گنجینههای طلاییاش از دستبرد آلمانها پراداخته شده بود. چراکه هیتلر بخشی از هزینههای جنگ خود را از همین طریق تأمین میکرد و این نگرانی تنها مختص فرانسه نبود. انگلیس هم برای رهایی از این مشکل مجبور شد تا گنجینهی 9 میلیارد دلاری طلاهای خود را به نقاط امن دیگری در جهان منتقل کند.
مستند حتی به سراغ شرکت دریایی ادیسه [نیز میرود. سازمان ملل مدعی است که بیش از 3 میلیون کشتی تاکنون در بستر اقیانوسها غرق شدهاند و این شرکت سعی دارد تا به گنجینههای طلایی آن کشتیها دست یابد و تاکنون اکتشافات بزرگی هم انجام داده است.
اما نکتهی جالب توجه در این مستند مطلبی بود که پروفسور ریچارد سیلا ، رئیس موزهی اقتصاد آمریکا در فراز پایانی مستند به آن اشاره میکند. وی که سالهاست در آمریکا تاریخ مالی تدریس میکند به بخشی از تاریخ مربوط به دورهی ریاست جمهوری روزولت میپردازد. او میگوید چون آمریکا در آن دوره ریاست جمهوری روزولت در اوج رکود اقتصادی بود، روزولت دستور داد تا همهی مردم طلاهایشان را به دولت تحویل دهند. دولت وی نیز در ازای دریافت هر انس طلا تنها 21 دلار به مردم پرداخت میکرد. تمامی آن طلاها تبدیل به شمش شدند و در اختیار فورت ناکس قرار گرفتند. قرار بر این بود که هرساله تعداد شمشهای طلای درون فورتناکس شمرده شود و طی گزارشی اعلام گردد اما این کار آخرین بار در سال 1954 اتفاق افتاد که حتی از تمامی فرآیند آن فیلمبرداری هم شده بود اما این فیلم 20 سال بعد یعنی در سال 1974 نمایش داده شد! مخالفتهای دولت آمریکا با درخواستهای مکرر سنا برای بازشماری طلاهای فورت ناکس نیز نگرانیها را دراینباره بیشتر میکند.
«ریچارد سیلا رئیس موزهی اقتصاد آمریکا»
اریک اسپیرات 71ساله که یکی از ثروتمندان مجله فوربس است، تیمی را به سرپرستی فرانک ورنوسو [که یک پروفسور اقتصادی است، تشکیل میدهد تا رد طلای جهان را دنبال کنند. او نیز مبتنی بر نتایج تحقیقاتشان مدعی است که دلیل سرباززدن از سرشماری سالانهی طلا از سال 1954 تا به امروز سختی این کار نبوده بلکه دلیل اصلی آن، خالی بودن فورتناکس از ذخایر طلاست.
«اریک اسپیرات»
این نگرانی تنها به فورتناکس نیز محدود نمیشود. اکثر ذخایر طلایی کشور آلمان در نیویورک و در بانک ذخایر ارزی فدرال نگهداری میشد. امّا زمانی که بانک مرکزی آلمان یعنی بوندس بانک در سال 2012درخواستی را برای بازدید از ذخایر طلای خود در آمریکا ارسال کرد بانک فدرال با بهانهی مسائل امنیتی از این کار سرباز زد و اکنون آلمانیها به دنبال بازگرداندن ذخایر طلای خود از آمریکا هستند.
پایان بخش اول
بخش دوم